پکیج دیواری
گرمایش محل سکونت و آب گرم بهداشتی همواره از نیاز های بشر بوده و می باشد. با توجه به فراوانی گاز طبیعی، تکنولوژی بر آن است که راه کار های جدبدی برای بشر فراهم سازد. پکیج دیواری دستگاهی است که جایگزین بخاری گازی و سیستم گرمایش مرکزی شده است و آب گرم مورد نیاز جهت تامین گرمایش محیط به وسیله رادیاتور ها و اب گرم بهداشتی جهت مصارف روزمره را فراهم آورده است.
در ادامه با تک تک قطعات شکل فوق آشنا می شوید:
برد کنترل پکیج
تمامی ادوات و عملکرد های مکانیکی پکیج را کنترل می کند. قطعات پکیج از جمله سنسور ها، پیام هایی به برد کنترل می فرستند و برد کنترل با بررسی این پیام ها به مابقی قطعات دستوراتی می فرستد. مثلا اگر فلوسوئیچ عمل می کند، برد، به فن دستور کار می دهد و در این هنگام پرشر هوا هم کار خود را آغاز می کند و در این موقع، برد نسبت به عملکرد پرشر دستور می دهد که شیر گاز باز شود یا خیر؛ پمپ کار کند یا خیر و ... .
در آی سی برد های هوشمند برنامه هایی نوشته می شود که به پکیج خواصی همچون ضدیخ زدگی، ضد انفجاری یا ضد گیرپاژ بودن می دهد. ضد یخ زدگی بدینگونه است که اگر دمای پکیج بیش از اندازه پایین بیاید برد به پمپ دستور می دهد که آب را بطور متناوب بگرداند تا از یخ زدگی جلوگیری شود. برای جلوگیری از گیرپاژ شدن پمپ باز آب را مثلا هر 21 ساعت بگرداند.
پمپ پکیج
از مهمترین قطعات پکیج و عامل جریان یافتن آب گرم به رادیاتور هاست. پمپ پکیج به دو نوع تقسیم می شود: سرعت ثابت و سرعت مدولار.
پمپ های سرعت ثابت سه نوع سرعت دارند. در زمانی که از پکیج کمتر استفاده می شود یا مثلا مساحت خانه نسبت به ظرفیت پکیج کوچک است پمپ در سرعت 1 کار می کند. زمانیکه از پکیج استفاده بیشتری گردد یا بفرض مساحت خانه نسبت به ظرفیت پکیج بزرگتر باشد پمپ در سرعت 3 کار می کند. در پکیج های مدولار اگر دمای خواسته شده از پکیج بالا بود سرعت خود بخود بالا می رود و با رسیدن به دمای مطلوب سرعت پمپ پایین می آید.
جرقه زن پکیج
همانطور که آبگرمکن ها شمعک دارند پکیج ها هم جرقه زن دارند. جرقه زن زمانی که پکیج روشن می شود و فن و پرشر هوا و مسیر دود باز است، جرقه می زند و شیر گاز را باز می کند تا شعله روشن شود. در کنار جرقه زن میله ی یونی برای تایید شعله وجود دارد. تا زمانی جرقه زده می شود که میله ی یون تایید شعله کند. پس از تایید شعله جرقه قطع می شود.
سنسور دمای آب گرم مصرفی پکیج
ضمنا سنسور حرارتی بهداشتی و همچنین NTC نامیده می شود. وظیفه اش اندازه گیری دمای آب خروجی مصرفی است. این سنسور دمای آبی را که داخل مبدل ثانویه می شود اندازه می گیرد و به برد می فرستد. برد نسبت به این دما حرارت شعله را کم یا زیاد می کند. مثلا اگر کاربر پکیج را به دمای 50 درجه سلسیوس بگذارد و سنسور دمای آب گرم را 20 درجه سلسیوس تشخیص دهد، برد دستور به افزایش درجه ی شعله می دهد.
سنسور فشار آب پکیج
سیستم فشار رادیاتور ها با پکیج را کنترل می کند. اگر فشار از 0.5 بار کمتر شد سنسور فشار آب پیام می دهد که که پکیج خاموش شود. در واقع اگر فشار پایین بیاید هم به پمپ فشار می آید و هم به احتمال زیاد، در مبدل اصلی آب نخواهد بود.
شیر اطمینان پکیج
زمانی که مسیر رادیاتور ها مسدود شد یا سنسور دمای بیش از حد عمل نکرد یا شیرپرکن عمل نکرد و نهایتا فشار از 3 بار بالاتر رفت شیر اطمینان فشار آب را خارج می کند تا پکیج دچار انفجار نشود.
شیر سه راهه پکیج
همان سوپاپ سه راهه است و در پکیج های دو مبدله قرار می گیرد. هنگامیکه آب مبدل اصلی گرم می شود بمحض باز شدن آب گرم از شیر های مصرفی، شیر سه راهه مسیر آب رادیاتور ها را می بندد و آب را به مبدل ثانویه هدایت می کند تا آب مصرفی گرم شود. در برد اصلی چنین برنامه نوشته می شود که هنگام باز شدن آب گرم مصرفی، پمپ به سوپاپ یا شیر سه راهه فشار آورد تا مسیر آب رادیاتور بسته شود و آب به مبدل ثانویه هدایت گردد.
شیر گاز پکیج
این شیر گاز ورودی به پکیج را کنترل می کند و آنرا نسبت به نیاز، به مشعل هدایت می کند. این قطعه در بازار به دو گونه عرضه می شود: یکی دو بوبین و دیگری سه بوبین. بوبین اول جهت باز کردن گاز به مشعل است. بوبین های دوم یا احیانا سوم جهت کنترل فشار گاز باشند.
شیرپرکن پکیج
آب فشار سیستم رادیاتور را تامین می کند و آب آن از آب مصرفی سرد تامین می شود. هنگام باز کردن آب مصرفی، آب را به داخل سیستم رادیاتور تزریق می کند.
شیر پرکن همیشه بسته می ماند مگر زمانیکه فشار در سیستم رادیاتور پایین باشد. در این هنگام شیرپرکن را باز می کنند تا فشار دیده شده در مانومتر به 1 الی 1.5 بار برسد.
عایق های سرامیک
عایق های سرامیک یا همان پشم های سرامیک تا دمایی نزدیک به 1400 درجه ی سلسیوس تحمل حرارت دارند. از اکسید آلومینیوم و سیلیس ساخته می شوند و در پکیج، اطراف محفظه ی احتراق قرار می گیرند تا حرارت شعله تنها به سمت بالا یعنی به مبدل اصلی انتقال یابد و حرارت به بدنه ی پکیج منتقل نشود.
فلوسوئیچ و فلومتر پکیج
سنسور های تایید آب مصرفی هستند. در اکثر پکیج های امروزی از فلومتر استفاده می شود. فلومتر شامل قطعه ای پروانه دار است. هنگام باز کردن آب مصرفی پروانه شروع بکار می کند. در این هنگام آهنربای موجود بر بالای پروانه به مدار بالای خود سیگنال می فرستد و نهایتا به برد اصلی پیام می رسد که آب مصرفی باز شده است.
اما در داخل فلوسوئیچ آهنربایی وجود دارد که هنگام باز شدن آب مصرفی بالا و پایین می رود. وقتی آهنربا پایین است یعنی مدار قطع است. هنگام باز شدن آب، آهنربا بالا می رود. در بالای آهنربا باز مداری وجود دارد که با بالا رفتن آهنربا وصل می شود و دستور به گرم کردن آب مصرفی داده می شود.
فن پکیج
وسیله ای الکتریکی است و جهت خارج کردن گاز های ناشی از احتراق بکار می رود. فن هنگام کار گاز را مکش می کند و باز بودن مسیر دودکش را تایید می کند. فن دارای یک پروانه و یک موتور الکتریکی، و یک ونتور برای وصل شدن به پرشر هوا است. فن از یک طرف به محفظه ی احتراق وصل است و از طرف دیگر به دودکش خروجی متصل می شود.
سرعت فن: فن ها در یک دسته بندی کلی به دو نوع تقسیم می شوند: فن با سرعت ثابت و فن مدولار. اکثر پکیج ها با سرعت ثابت اند اما پکیج های گران قیمت تر، فن با سرعت مدولار دارند. این گونه پکیج ها نسبت به ارتفاع شعله و گاز تولیدی، سرعتشان کم و زیاد می شود.
ولتاژ فن: ولتاژ فن نیز نسبت به حجم پکیج متفاوت است. (مابین 32 الی 60 ولت) اگر محفظه ی احتراق پکیج کوچک باشد ولتاژ مابین 30 الی 35 ولت می شود. اگر محفظه ی پکیج 28000 یا 32000 باشد فن با ولتاژ 45، 50 یا حتی 60 ولت استفاده می شود.
محل قرار گیری: محل قرار گیری فن اغلب در بالای پکیج است. اخیرا چند پکیج کره ای به بازار آمدند که فنشان در پایین پکیج بود و سرعت فن نسبت به عملکرد شعله کم و زیاد می گردید اما باتوجه به سیستم دودکش ایرانی، از این پکیج ها استقبالی بعمل نیامد.
نکته: پکیج ها در یک دسته بندی دو نوع اند: فن دار و بدون فن؛ در پکیج فن دار قطعه ای بنام پرشر هوا داریم که تایید می کند مسیر دود باز است یا خیر. در پکیج های بدون فن سنسور دود داریم که اگر خروجی دود در کار نباشد سنسور دود به برد پیام دهد تا پکیج متوقف شود.
کلید ایمنی فشار دود پکیج
در پکیج های بدون فن بکار می رود. استفاده اش برای زمانی است که اگر احیانا خروجی دود در ساختمان یافت نشد این کلید با خاصیت اهمی که دارد به برد اصلی پیام دهد که دود از بالای پکیج خارج نمی شود و در نتیجه پکیج متوقف می شود.
کلید حرارتی پکیج
کلیدی دارای حالت قطع و وصل که بر مبدل اصلی سوار می شود و در صورتیکه پمپ دچار ایراد گردد یا مسیر رادیاتور ها یا مسیر خود مبدل ثانویه گرفته شود، این کلید در صورت بالا رفتن دمای پکیج از 95 درجه سلسیوس شعله را قطع می کند تا از انفجار جلوگیری گردد. به این کلید، کلید دمای بیش از حد هم گفته می شود.
مبدل آب گرم مصرفی پکیج
همان مبدل ثانویه است که در پکیج های دو مبدله قرار می گیرد. در پکیج تک مبدل لوله ی نازکی قرار دارد که به هنگام باز کردن آب مصرفی شیر ها، از برد پکیج دستوری به پمپ می رسد که آب مصرفی رادیاتور بایستد و حرارت به لوله نازک که حامل آب مصرفی است برسد. در پکیج های دو مبدل، آب مبدل اصلی با استفاده از سوپاپ سه راهه به مبدل ثانویه هدایت می شود. مبدل ثانویه اغلب از جنس استیل و مس است. داخلش بصورت ورق ورق و در واقع کتابی است. در یک ورق آب مبدل اصلی حرکت می کند و در ورق بعدی آب و مصرفی حرکت می کند و این روند تا آخر ادامه دارد. بدینگونه، حرارت ورق ها، ورق های مجاور را گرم می کند. این مبدل چهار سوراخ دارد که دوتایشان ورودی و خروجی آب مبدل اصلی است و دو تایشان هم ورودی آب سرد و خروجی آب گرم است.
مبدل اصلی پکیج
مبدلی شبیه به رادیات است که آب ورودی از یک طرفش وارد و از طرف دیگر خارج می شود. وظیفه ی اصلی اش گرم کردن آب سیستم رادیاتور ها و همچنین آب مصرفی از شیر ها است. جنس آن اغلب از مس باشد. پره هایی به نام فین دارد تا حرارت را در خود نگه دارد. پکیج اگر دو مبدل داشته باشد مبدل اصلی اش شامل لوله هایی مارپیچی است که روی شعله قرار می گیرد و آب داخل آن گرم می شود. اگر پکیج تک مبدل باشد (مبدل ترکیبی) بالایش لوله ای بمنظور گرم کردن آب رادیاتور ها قرار می گیرد و ضمنا داخل آن لوله ی نازکتری وجود دارد که آن هم آب مصرفی از شیر ها را گرم می کند. در این حالت برنامه نویسی برد چنین است که هنگام مصرف آب از شیر ها، پمپ از حرکت می ایستد و آب مصرفی داخل لوله ی نازک گرم می شود.
در پکیج تک مبدل، مبدل ترکیبی است و در مسیر رادیاتور ها لوله ای بنام لوله ی آب مصرفی وجود دارد که آب را گرم می کند. در پکیج های دو مبدل، مبدل ها جدا از هم اند و این گونه پکیج های دو مبدل برای مناطقی مناسب اند که آبشان رسوب دارد. در پکیج های تک مبدل زمانی که آب رسوب دار در لوله ها جابجا می شود لوله ی نازک مزبور به مرور زمان سوراخ می شود و قابل تعمیر هم نخواهد بود.
مجموعه پمپ هیدرولیک برگشت پکیج
از کامپوزیت ساخته می شود و وظیفه اش گردش آب در سیستم رادیاتور ها است. پمپ، آبی که در مبدل اصلی گرم می شود را در مسیر برگشت برمی گرداند و به رادیاتور ها هدایت می کند و این روند به شکل چرخه یا سیکل بسته ای مابین رادیاتور ها و پکیج ادامه دارد.
هیدرولیک پشت پمپ محل نگهداری پمپ است و شامل هواگیری اتومات سیستم رادیاتور و همچنین خروجی های مبدل ثانویه می شود.
این پمپ به دلایلی در مسیر برگشت قرار می گیرد:
اول بخاطر این که راحتتر آب را هدایت کند.
دوم اینکه آب در مبدل اصلی خیلی داغ است و اگر پمپ در مسیر رفت قرار گیرد عمرش خیلی کمتر می شود.
مجموعه ی هیدرولیک رفت پکیج
شامل شیر یا سوپاپ سه راهه ـ که داخلش فنربندی و ... دارد ـ است و آب را داخل رادیاتور ها یا مبدل ثانویه هدایت می کند. مجموعه شامل سوپاپ سه راهه، موتور سه راهه و در برخی پکیج ها بایپس می شود. وظیفه ی بایپس این است که زمانی که مسیر رادیاتور ها مسدود شد، از بالا رفتن حرات پکیج و انفجار آن جلوگیری کند. بدینگونه که مداری کوتاه، آب را پشت پمپ هدایت کند تا آب داخل پکیج بگردد.
مشعل پکیج
مشعل یا همان برنر، وظیفه ی ایجاد شعله و انتقال حرارت به مبدل اصلی و گرم کردن آب رادیاتور ها و آب مصرفی را دارد. جنس آن عمدتا از استیل است و اندازه اش نسبت به حجم دستگاه متفاوت است. مثلا در پکیج های 24000 وات 12 خط آتش دارد؛ در پکیج های 28000 وات 13 خط آتش دارد و در پکیج های 32000 وات، 14 خط آتش دارد.
منبع انبساط پکیج
به شکل یک مخزن است و بر پشت پکیج سوار می شود و گنجایش آن نسبت به ظرفیت پکیج فرق می کند. غالبا در پکیج های 24000 وات 6 لیتر، در پکیج های 28000 وات 8 لیتر و در پکیج های 32000 لیتر 10 لیتر گنجایش دارند. عملکرد این منبع بدینگونه است که داخلش ماده ای بالن شکل وجود دارد که پر از باد می شود و فشار بار آن مابین 0.7 تا 1 اتمسفر است. وظیفه این منبع کنترل و ثابت نگه داشتن فشار داخل سیستم رادیاتور ها است.
پکیج دیواری فن دار:
- دکمه راه اندازی مجدد
- LED مربوط به وجود اشکال در دستگاه
- LED نشان دهنده دمای شوفاژ
- LED نارنجی نشان دهنده تشکیل شعله
- LED سبز مربوط به روشن شدن دستگاه
- ولوم شوفاژ
- ولوم آب گرم مصرفی
- LED سبز مربوط به آب گرم مصرفی
- LED سبز مربوط به مدار شوفاژ
- مانومتر سیستم شوفاژ
- کلید روشن/خاموش
ویژگی های کلیدی پکیج دیواری:
- دارای دو مبدل
- دارای دودکش فن دار دوجداره با قطر 100-60 میلی متر
- راندمان حرارتی 90%
- ظرفیت حرارتی ورودی 35-9 کیلو وات
- ظرفیت حرارتی خروجی 24-8 کیلو وات
- حداکثر فشار دمای شوفاژ 3 بار
- حداکثر دمای مدار شوفاژ 85 درجه سانتی گراد
- حداقل دمای مدار شوفاژ 35 درجه سانتی گراد
- مجهز به پرشر سوئچ هوا برای حفاظت در مقابل انسداد دودکش
- مجهز به سیستم ضد یخ زدگی
- مجهز به سیستم گریپاژ پمپ (در صورت عدم درخواست گرمایش به مدت 24 ساعت، پمپ به طور خودکار به مدت چند ثانیه روشن می شود تا از گریپاژ پمپ جلوگیری گردد)
برای اشنایی با مفهوم «مبدل» اینجا گلیک کنید
طراحی و تولید برد پکیج دیواری - آغاز تولید برد پکیج دیواری